İyi olduğun bir işte ustalaşmak yerine iyi olmadığın işlerde iyi olmaya çalışmak seni çok şey bilen bir vasıfsız yapıyor.
Herkes herşeyi çok iyi bilmek zorunda değil. Herkes herşeyden anlamak zorunda bile değil. Herşeye yetmeye çalışan kişiler sonunda hiçbirine yetemediğini fark ediyor.
Çok zeki olmak da bu yüzden eğer doğru işe yönelmediysen hiçbir anlam ifade etmiyor. Çok zekisin ama hiçbir ustalığın yok. Çok kolay öğreniyorsun ama daha yeni öğrenirken yaptığın işten sıkılıp seni daha fazla zorlayacak başka birşey arıyorsun kendine… Sonuç çok bilen bir hiç bişey
Çocuklarımızı yeteneğine göre beslememiz gerekiyor ve eğitim sisteminin azizliği yüzünden yok olup gitmelerine izin vermememiz gerekiyor. Çocuğun fen bilimlerine meraklıysa imkan dahilinde bir laboratuvar kur ona deneylerini yapsın. Müzik aletlerine meraklıysa imkan ölçüsünde müzik aletine ulaşmasını sağla… Diyorsunuz ki çok şeye ilgisi var çocuğumun ve çok şeye yeteneği var… Ben de derim ki gün 24 saat ve bu zamanda onun kaç işte ustalaşabileceğini hesapla. 20 işle meşgul olmaya kalkarsa dağılacak biliyorsun kaybolacak… Günün 24 saatini her çocuk gülerek ve eğlenerek geçirebilir yetenekleri ölçüsünde bir sorumluluk alırsa ve eğlenerek öğreneceği sevdiği bir projeyle meşgul olursa.
Bu anlamda eğitim sistemimizi de sorgulamak lazım. Mükemmel bir gazeteci olmak için bilmem kaç net matematik çözmek gerekiyor ne alaka. Çok iyi bir matematikçi olmak için sınavdan bilmem kaç net Türkçe ve Tarih çözmek kim için ne için… Muhteşem bir sanatçısın ama sözel ya da sayısal dan bilmemnekadar başarı göstermezsen üniversitede sanat eğitimi alamazsın…
Özetle herşeyi bilme bir veya birkaç şeyi çok iyi bil. Bunlar da yapmaktan keyif aldıkların olsun…
