Annelere notlarımı paylaşmalıyım bence çünkü zor ve meşakkatli bir yol. Bugün Tomris Ece ayağına kavanoz giyip yürümek istedi videosu Instagram hesabımda var . Ve ben 8 yıllık annelik hayatımda yeni yeni öğrenmeye başladığım mucizevi yöntemi elbette ki tüm annelere ve anne adaylarına iletmeliyim. Arkadaşlar, güzel anneler, babalar, çocuklarımız bişey denemek isteyince absürt de olsa sınırlı ölçüde denemesine izin verelim. Gerçekten elinden tehlikeli diye hemen aldığınızdaki ağlama şiddeti ile beraber o tehlikeli şeyi deneyip zararını anlatıp aldığınız andaki ağlama şiddeti aynı olmuyor.
Bugünkü olayın özeti
Kavanozla yürüme konusunda çok ısrarlıydı kırılıp ayağına batmasından korktuğum için çıkarmak istedim büyük bir tepkiyle karşılaştım. Biraz yürümesine izin verdikten sonra tekrar çıkarmaya çalıştım. Bu defa aynı büyük tepkiyi vermedi. Biraz mızmızlanıp çıkardı. Yani, analık sanatı her çocukta biraz daha gelişiyor. Efede belki kavanozun kırılacağı dakkaya kadar onu ellememeye çalışırdım çünkü o mızmızlanma sesine sabrım daha azdı. Ne var ki böyle yaparak yanlış yaptığımı onun bir ‘anne güvenine’ ihtiyacını karşılayamadığımı ve doğru otoriteyi sağlayamadığımı anladım. Şimdi ise #tomrisece hem sınırlarını biliyor hem de doğal olarak o sınırları zorluyor. Ve her zaman şunu biliyor annem hayır derse hiçbir şansım yok…
